แม่อยู่ท้ายรถ

"แม่อยู่ท้ายรถ"

เด็กชายคนหนึ่งอายที่แม่ยังมาส่งด้วยมอเตอร์ไซค์เก่า จึงให้แม่จอดไกล ๆ ไม่ให้เพื่อนเห็นแม้แม่จะตื่นเช้า หุงข้าว เตรียมปิ่นโต และขี่รถมาด้วยความรักเสมอ เสียงหัวเราะของเพื่อนกลายเป็นบาดแผลที่ทำให้เขาผลักไสแม่ จนวันที่ฝนตก แม่คือคนเดียวที่ยังกลับมารับ พร้อมยอมเปียกแทนเขา วันนั้น เขาจึงได้รู้ว่าแม่คือเกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต.

"บางครั้ง สิ่งที่เราเรียกว่า ความอาย...แท้จริงแล้วคือ เกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต"